Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια!

Το προάυλιο της βιβλιοθήκης μόλις είχε υποδεχτεί την παρουσία μας μετά από την απόφασή μας να κάνουμε ένα διάλειμμα από το διάβασμα. Έτσι, βρεθήκαμε τρεις κοπέλες να απολαμβάνουμε το βραδινό, φθινοπωρινό αεράκι χαλαρώνοντας δίπλα στα γρασίδια μέσα στην ησυχία που είχε αφήσει πίσω του ο κόσμος φεύγοντας, καθώς η ώρα ήταν περασμένη και η βιβλιοθήκη θα έκλεινε σε λίγη ώρα. Καθώς λοιπόν βολευτήκαμε σε ένα παγκάκι, πριν προλάβουμε να πούμε κουβέντα, μας πλησιάζει σχεδόν διστακτικά ένας παππούλης, ας πούμε πως ήταν περίπου όπως δείχνει η φωτογραφία - για να γίνω όσο πιο παραστατική γίνεται -.
-Καλησπέρα κορίτσια, ένα πράγμα θα σας πώ μόνο και θα φύγω, έχετε λίγο χρόνο να με ακούσετε; Θα σας απασχολήσω μόνο για λίγο.
Είπε κοιτώντας προς το μέρος μας και εμείς μετά από κάποια δευτερόλεπτα μέσα στα οποία κοιταχτήκαμε μεταξύ μας και χαμογελάσαμε αμήχανα, δεχτήκαμε την πρόταση, αφού ο παππούλης φαινόταν ολίγον τι ''χαμένος'' if you know what i mean και δεν ήταν η πρώτη φορά που μας πλησίαζε κάποιος άγνωστος να μας μιλήσει αφού ως γνωστόν η Θεσσαλονίκη κρύβει πολλά τέτοια ''φρούτα''. Άλλωστε δίπλα μας καθόταν άλλη μια παρέα παιδιών και έτσι δεν φοβηθήκαμε ιδιαίτερα. Περιμέναμε λοιπόν να δούμε τι θα μας ξεφούρνιζε ο άγνωστος αυτός κυριούλης.
Μας εξήγησε στη συνέχεια οτι είναι καθηγητής ανόργανης χημείας, τονίζοντας δυο-τρείς φορές το γεγονός οτι δεν ήταν καθηγητής οργανικής, αλλά ανόργανης χημείας, κάπου εκεί έχασε την προσοχή μου διότι άρχισα να πιστεύω οτι θα αρχίσει να μας μιλάει για χημεία την οποία δεν κατέχω και το μόνο που θυμάμαι είναι το φινάλε του μονολόγου του στο οποίο είπε οτι ο αληθινός θεός είναι η ίδια η φύση. Αυτό με έκανε να επαναφέρω την προσοχή μου προς το πρόσωπό του μπορώ να πω, αλλά η συνέχεια ακόμη περισσότερο!
- Θα σας πω ένα πράγμα και θα μου πείτε τι καταλαβαίνετε, είπε κάνοντας μια παύση.
Και μας ρίχνει την βόμβα.
- Οι γυναίκες προσκυνούν τον άνδρα. Προσέξτε, πληθυντικός - ενικός αριθμός. Εάν οι γυναίκες δεν προσκυνούσαν τον άνδρα, τότε πολλοί άνδρες θα προσκυνούσαν μια γυναίκα. 
Το επανέλαβε δύο φορές για να μας τονίσει τον αριθμό που χρησιμοποιούσε στη φράση του.
Εμείς εκεί είχαμε μείνει απλά να τον κοιτάμε απροσδόκητα προβληματισμένες.
-Δεν θέλω να μου πείτε τι σκέφτεστε και τι καταλαβαίνετε, εγώ απλά σας το λέω για να μην είστε δυστυχισμένες, είπε φεύγοντας.
Η έκφραση στο πρόσωπό μας δεν απήχε πολύ από την έκφραση τούτης εδώ της ζωγραφιάς ----> .
Ξεπερνώντας το γεγονός οτι η όψη του κυριούλη απέπνεε μια δόση τρέλας, το γεγονός οτι αυτή η βόμβα προήλθε από έναν άγνωστο και οτι υπήρχαν κι άλλα άτομα γύρω μας που μπορούσαν να επιβεβαιώσουν την παρουσία του, άρα δεν τον φανταστήκαμε, αρχίσαμε να συζητάμε πόση λογική έκρυβε αυτό που μας είπε.
Καταλήξαμε στο συμπέρασμα οτι ο παππούλης μας είχε παρουσιάσει μια μεγάλη αλήθεια.
Θεώρησε δεδομένο το γεγονός οτι η γυναίκα είναι το δεύτερο φύλλο και οτι ο φαλοκρατισμός στην κοινωνία μας και πιο συγκεκριμένα στην Ελλάδα,  η οποία θα μπορούσε να πει κανείς οτι είναι επηρεασμένη από την ανατολική νοοτροπία, είναι κάτι που υποβόσκει στις διαπροσωπικές κοινωνικές σχέσεις και τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων.Με βάση αυτό, χρησιμοποίησε πληθυντικό αριθμό για να αναφερθεί στις γυναίκες οι οποίες προσκυνούν τον άνδρα.Εμείς αυτό το ερμηνεύσαμε αναγκαστικά, ως γενική κατάσταση η οποία επικρατεί ανάμεσα στα δυο φύλλα, σε κοινωνικό επίπεδο.Εάν λοιπόν δε συνέβαινε αυτό τότε πολλοί άνδρες θα προσκυνούσαν μια γυναίκα. Αυτό σε μια πιο ελαφριά μετάφραση το ερμηνεύσαμε ως μια συμβουλή η οποία δείχνει τη σπουδαιότητα της γυναίκας ίσως και ως έννοια, πόσο ικανή είναι εν τέλη, τόσο που δεν χρειάζεται να προσκυνά το άλλο φύλλο, αλλά αντιθέτως να μην το κάνει σε κανένα βαθμό έτσι ώστε να εκλαμβάνει την αξία που της αρμόζει και την οποία δικαιούται όπως συμφωνίσαμε και οι τρεις.Από μικρό και από τρελό λένε μαθαίνεις την αλήθεια. Ο καθένας θα μπορούσε να ερμηνεύσει με διαφορετικό τρόπο τα λεγόμενα του χημικού.. Τα συμπεράσματα δικά σας!



                                                                                                               Τσολερίδου Ιωάννα*

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου