Είναι αστείο. Καταφέραμε να διαψεύσουμε την ίδια τη φύση, η οποία μας δίδαξε την εξέλιξη.Δεν ήμασταν επιμελείς μαθητές. Αντί να παρακολουθούμε τη δασκάλα-φύση εμείς κοιτούσαμε έξω από το παράθυρο την καταπληκτική διαδικασία της φθινοπωρινής φυλλοβολίας αφού μας φαινόταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα από το ίδιο το μάθημα και άξια να μας αποσπάσει την προσοχή.Αντί να ακολουθήσουμε τις οδηγίες της, με μια σειρά από ''ατυχή'' γεγονότα καταλήξαμε σε αδιέξοδο. Εκεί που δεν υπάρχει παρακάτω. Η μάλλον υπάρχει, το μηδέν.Αλλά δεν το χωράει ο νους μας οτι ενδέχεται να μηδενίσουμε και να ξεκινήσουμε από την αρχή για αυτό και φοβόμαστε να κάνουμε το επόμενο βήμα..
Η δύναμη που κυβερνά αυτή τη στιγμή τα πλήθη ανά τον κόσμο τίθεται πάνω από θεούς, θρησκείες, ιδεολογίες και πολιτικές πεποιθήσεις. Είναι δημιούργημα του ανθρώπου που εν τέλη και μετά από κακή διαχείριση στράφηκε εναντίον του.Το χρήμα.

Ιδού λοιπόν το δίλημμα. Να προσπαθήσουμε να επανακτήσουμε τον έλεγχο αυτής της δύναμης; Ή να την αφήσουμε στη μοίρα της, και να περιμένουμε τα αποτελέσματα κοιτώντας από μακριά;
Ο κόσμος δημιουργήθηκε από το τίποτα. Ο ίδιος ο κόσμος τείνει και πάλι στο τίποτα. Στο απόλυτο κενό. Είμαστε υπαίτιοι για το γεγονός οτι στο μέλλον ο άνθρωπος θα θεωρείται είδος προς εξαφάνιση. Η ιστορία αυτή θα λειτουργήσει ως ντόμινο και σιγά σιγά θα φτάσουμε και πάλι στον κήπο της Εδέμ. Έπειτα όλο και κάποιος Αδάμ θα εμφανιστεί να πάρει από το χέρι την Εύα και να της μάθει πώς να ανάβει φωτιά για να επιβιώσουν.
Τσολερίδου Ιωάννα