
Το βιβλίο αυτό καθιστά φανερό το γεγονός ότι η ποντιακή διάλεκτος είναι κοντύτερα από άλλες νεοελληνικές διαλέκτους στην ελληνιστική κοινή, ενώ η παρουσία σε αυτήν στοιχείων της ιωνικής διαλέκτου την κάνει να ακούγεται πολύ κοντά στη γλώσσα της Αντιγόνης.
Κυρίως όμως, μεγαλύτερη είναι η συναισθηματική αξία της μετάφρασης αυτής για όλους εκείνους που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες των πατεράδων τους.Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη το γεγονός ο,τι η Αντιγόνη με βάση τα αρχεία των εφημερίδων είχε παιχτεί πολλές φορές, για να αυξηθούν οι πόροι των σχολείων σε διάφορες περιοχές του Πόντου και της Ρωσίας, η συναισθηματική αξία του εγχειρήματος καθίσταται σαφής.Μέσα από το κείμενο ζωντανεύουν οι μνήμες των παλαιών και οι προσδοκίες ημών των νεοτέρων.
Η έκδοση αυτή όχι μόνο αποδεικνύει το γεγονός ο,τι τα αρχαία ελληνικά δεν είναι μια νεκρή γλώσσα αλλά ότι ομιλείται ακόμη σε μια μορφή που έχει δεχθεί αρκετά ''χτυπήματα'' άλλων διαλέκτων, από τους Πόντιους ανά τον κόσμο, αλλά κυρίως εκφράζει τη συναισθηματική φόρτισή τους που δεν έχει σβήσει ακόμη και δεν θα σβήσει ποτέ σχετικά με τον απάνθρωπο ξεριζωμό τους.
Τσολερίδου Ιωάννα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου