Όταν καίγεται το laptop μου...

Εκεί που όλα κυλούν υπέροχα, απολαμβάνοντας ένα ζεστό καλοκαιρινό βραδάκι αγκαλιά με το laptop,ακούγοντας μουσική ενώ παράλληλα κατεβαίνει μια καινούρια ταινία για να δεις αργότερα και ταυτόχρονα βρίσκεσαι σε ένα εικονικό τραπέζι ποκερ, με δυο παπάδες στο χέρι, φυσάς και ξεφυσάς μέχρι να μεταφερθούν τα chips που μόλις κέρδισες με full house στην τελευταία παρτίδα, εκεί λοιπόν που σκάει το χαμόγελο της νίκης...ξαφνικά... σβήνουν όλα.Η οθόνη του υπολογιστή μαυρίζει ολότελα, τα λαμπάκια χάνονται και το χαμόγελο στο πρόσωπο παίρνει μορφή θυμού-απορίας-απελπισίας.Λέγεται υπερφόρτωση, που με την απλόχερη βοήθεια της υπερθέρμανσης του αγαπημένου σου υπολογιστή,οδηγεί σε ένα μικρό εμφραγματάκι. Ακολουθεί είτε θεραπεία επαναφοράς της φυσικής κατάστασης του ασθενούς, είτε ...ζωή σε μας...

<<Εδώ που τα λέμε φταις.Δεν του φέρεσαι καλά.>>Φωνάζει την άλλη μέρα η μαμά σου, έχοντας πλήρη άγνοια περί του θέματος αλλά πάντα με μια ιδιαίτερη ανησυχία για το συμβάν..

Πήγαινε τον υπολογιστή σου στο γιατρό με ένα κλικ στο http://www.testmycpu.com/ .Μάθε τον υπολογιστή σου, προσπάθησε να τον κάνεις να σου ''ανοίξει'' την καρδιά του!!Κάνε ένα τεστ κοπώσεως, ένα stress test!Το site αυτό έχει τη δυνατότητα να εξετάσει τον υπολογιστή σου, με σκοπό να δεις πόσο γρήγορος είναι και παράλληλα να τον συγκρίνεις με άλλους υπολογιστές που έχουν χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο benchmark.Δες αν ο υπολογιστής σου έχει κάποιο πρόβλημα όταν υπερφορτώνεται. Κάνε μόνος σου τη διάγνωση του προβλήματος πατώντας ένα κουμπί!

Τσολερίδου Ιωάννα

Φτάσαμε στον πάτο, ήρθε η ώρα να αναδυθούμε..

  Χιλιάδες αγανακτισμένοι συνωστίζονται σε πλατείες υιοθετώντας συνθήματα όπως ''ψωμί, παιδεία, ελευθερία'', απεργούν και διαδηλώνουν ελπίζοντας πως οι φωνές τους θα φτάσουν στα αυτά των ανωτέρων και πως το αύριο θα φέρει αλλαγές και λύτρωση.Η απαισιοδοξία δεν χωράει πουθενά, αν δεν ελπίζεις στο καλύτερο, δεν μπορείς και να το πετύχεις.Τι γίνεται όμως όταν η μέρα της λύτρωσης δεν φτάνει ποτέ; Όταν τη στιγμή που οι αγανακτισμένοι γίνονται μια γροθιά, την ίδια στιγμή η χώρα είναι ήδη υπό καταστροφή, πάει από το κακό στο χειρότερο, κλείνουν επιχειρήσεις, εταιρίες δηλώνουν χρεωκοπία και οικογένειες βρίσκονται σε απόγνωση;

  Η κατάσταση είναι απελπιστική.Δεν υπάρχει πλέον κάποιο πρόσωπο πάνω στο οποίο ο κόσμος να αφεθεί και να εναποθέσει τις λιγοστές του ελπίδες.Οι εποχές της διαδοχής έχουν τελειώσει.Το ερώτημα είναι ένα.Θα μπορούσαν οι αγανακτισμένοι να ενωθούν και να δημιουργήσουν ένα κόμμα;Αν ναι, τότε θα είμαστε σίγουροι ότι αυτό το κόμμα ξεκίνησε με την αθώα δύναμη του απλού πολίτη που γυρεύει ένα καλύτερο αύριο; ή θα υπάρχει η υποψία ότι τα υπάρχοντα κόμματα έβαλαν το χεράκι τους για την διακριτική καθοδήγηση του πλήθους;Στο χέρι μας είναι να αποφύγουμε μια τέτοια εξέλιξη.Αν πραγματικά θέλουμε να σώσουμε αυτή τη χώρα πρέπει να ξεκινήσουμε από το μηδέν.Δεν είναι κακό να πέφτεις, το κακό είναι να μην κάνεις την προσπάθεια να σηκωθείς.Η Ελλάδα έπεσε και μένει εκεί, γιατί κάποιοι θέλουν την Ελλάδα στον πάτο, κάποιοι κερδίζουν από το δικό μας χάσιμο.Θα ήταν όμως σωστό να θυμηθούν, ότι η Ελλάδα πέρασε πολλά δύσκολα χρόνια, έμεινε σκλαβωμένη, πάλεψε για την ελευθερία της, άντεξε διωγμούς, λεηλασίες, κατοχή.Αυτή η στιγμή δεν είναι η κατάλληλη να το βάλει κάτω.Το χρωστάμε στην επόμενη γενιά όπως ακριβώς οι προηγούμενες γενιές έσωσαν εμάς.

Τσολερίδου Ιωάννα

Η Αντιγόνη του Σοφοκλή στην ποντιακή διάλεκτο!

Η αρχαία τραγωδία του Σοφοκλή <<Αντιγόνη>> που παρουσιάστηκε πιθανότατα στα Μεγάλα Διονύσια του 442π.Χ παρουσιάζεται φέτος στην ποντιακή διάλεκτο από τους συγγραφείς Θεόδωρο Κωνσταντινίδη και Στάθη Κωνσταντινίδη."Δύο, κατά κύριο λόγο, γυναίκες της ελληνικής μυθολογίας με συγκινούν ήδη από τα μαθητικά γυμνασιακά μου χρόνια: η Μήδεια και η Αντιγόνη.Η πρώτη, επειδή μου θύμιζε την τραγική μοίρα του προδομένου από εχθρούς και φίλους ποντιακού ελληνισμού, και η δεύτερη, επειδή το οικογενειακό της δράμα και η θεϊκή κατάρα που βάραινε τον προγονικό και πατρικό της οίκο εύρισκαν ανάλογη, περίπου, εφαρμογή σε αναρίθμητες οικογένειες του ξεριζωμένου ελληνισμού της ποντιακής γενοκτονίας: <<Θεού κατάρας και βοήν...>>.Έτσι πήρα την απόφαση , κάποια στιγμή, να μεταφράσω στην ποντιακή διάλεκτο  τις δύο τραγωδίες.''Αυτά γράφουν οι συγγραφείς του βιβλίου ΄΄Η ΑΝΤΙΓΌΝΗ΄΄  του Σοφοκλή στην ΠΟΝΤΙΑΚΉ ΔΙΑΛΕΚΤΟ''.
Το βιβλίο αυτό καθιστά φανερό το γεγονός ότι η ποντιακή διάλεκτος είναι κοντύτερα από άλλες νεοελληνικές διαλέκτους στην ελληνιστική κοινή, ενώ η παρουσία σε αυτήν στοιχείων της ιωνικής διαλέκτου την κάνει να ακούγεται πολύ κοντά στη γλώσσα της Αντιγόνης.
Κυρίως όμως, μεγαλύτερη είναι η συναισθηματική αξία της μετάφρασης αυτής για όλους εκείνους που ξεριζώθηκαν από τις πατρίδες των πατεράδων τους.Αν, μάλιστα, λάβουμε υπόψη το γεγονός ο,τι η Αντιγόνη με βάση τα αρχεία των εφημερίδων  είχε παιχτεί πολλές φορές, για να αυξηθούν οι πόροι των σχολείων σε διάφορες περιοχές του Πόντου και της Ρωσίας, η συναισθηματική αξία του εγχειρήματος καθίσταται σαφής.Μέσα από το κείμενο ζωντανεύουν οι μνήμες των παλαιών και οι προσδοκίες ημών των νεοτέρων.
Η έκδοση αυτή όχι μόνο αποδεικνύει το γεγονός ο,τι τα αρχαία ελληνικά δεν είναι μια νεκρή γλώσσα αλλά ότι ομιλείται ακόμη σε μια μορφή που έχει δεχθεί αρκετά ''χτυπήματα'' άλλων διαλέκτων, από τους Πόντιους ανά τον κόσμο, αλλά κυρίως εκφράζει τη συναισθηματική φόρτισή τους που δεν έχει σβήσει ακόμη και δεν θα σβήσει ποτέ σχετικά με τον απάνθρωπο ξεριζωμό τους.





Τσολερίδου Ιωάννα