Η Ελλάδα είναι σαν το τελευταίο κομμάτι τούρτας σε ένα πάρτυ.Το θέλουν όλοι, αλλά ντρέπονται να κάνουν την πρώτη κίνηση.Έτσι ο καθένας σχεδιάζει ένα πλάνο στο μυαλό του, πώς θα καταφέρει να πάρει το κομμάτι χωρίς να γίνει αντιληπτός στο ευρύ κοινό, και χωρίς να προδώσει την καλομελετημένη πρόθεσή του.Το θέμα είναι πως,από τη στιγμή που κάποιος εκπληρώσει το στόχο του, πάρει στα χέρια το το πολυπόθητο κομμάτι, μετά κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι να το αλλάξει αυτό.Το κομμάτι το κέρδισε ο πιο τολμηρός.Είναι δικό του.Εσύ απλά μπορείς να κάτσεις και να χαζεύεις τον τρόπο που το τρώει, με σταυρωμένα τα χέρια.
Θα μπορούσε να πει κανείς ο,τι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε ποτέ να συγκριθεί με ένα κομμάτι τούρτα.Συμφωνώ.Όμως θα απαντούσα επίσης ο,τι η Ελλάδα δεν περίμενα ποτέ να φτάσει σε τέτοιο σημείο.Το να μην μπορούμε να προβλέψουμε την κατάληξή της αυτό μπορούμε να το δεχτούμε.Το να γνωρίζουμε καλά οτι τα επόμενα x ή y χρόνια η Ελλάδα θα είναι υποχείριο κάποιου άλλου αυτό κανένας δεν μπορεί να το συλλάβει.Μπορεί απλά να το κοιτάει από μακριά με σταυρωμένα τα χέρια.
Υποθέτω πως κανείς δεν έχει ιδέα για το τι θα ακολουθήσει.Το σίγουρο είναι οτι κάποιος θα απολαύσει το κομμάτι της τούρτας χωρίς ενοχές, ισχυριζόμενος τελικά ο,τι του ανήκει, Στη μαγειρική και ζαχαροπλαστική η Ελλάδα έχει μεράκι, ας βάλουμε λοιπόν ένα χεράκι όλοι να σηκώσουμε μια πολυόροφη και φρέσκια τούρτα!Η συνταγή είναι ήδη στο μυαλό μας...Καλή μας επιτυχία!
Τσολερίδου Ιωάννα
